Επτά πειραματικές τεχνολογίες που έχουν μέλλον

Ερευνητικά κέντρα και εταιρείες ψάχνουν διαρκώς νέους τρόπους αλληλεπίδρασης με τους υπολογιστές και τις συσκευές, δημιουργώντας νέες εμπειρίες και περιβάλλοντα χρήσης. Μερικές από τις σπουδαιότερες νέες πειραματικές τεχνολογίες είναι οι παρακάτω.

To LightRing των Wolf Kienzle και Ken Hinckley από το Microsoft Research που χρησιμοποιεί υπέρυθρες για να ανιχνεύει τη κίνηση του δάκτυλου καθώς και ένα γυροσκόπιο για να καθορίζεται ο προσανατολισμός μπορεί και μετατρέπει οποιαδήποτε διασδιάστατη επιφάνεια σε interface. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το τραπέζι, τον μηρό σας, σχεδόν οτιδήποτε. Για την ώρα λειτουργεί με ένα δάχτυλο, επιτρέποντας στο χρήστη να κάνει διάφορες κινήσεις ελέγχου/ χειρισμού (tap, drag κ.ά).

Το RoomAlive αποτελεί τη συνέχεια του IllumiRoom από το Microsoft Research. Και στις δύο περιπτώσεις πραγματοποιείται μία επίδειξη, για το πως θα μπορούσε να είναι το σπίτι (ή το δωμάτιο του μέλλοντος) με τη βοήθεια του Kinect. Το νέο σύστημα προχωράει παραπέρα από το projection mapping γύρω από τη τηλεόραση, προσθέτοντας εικονοστοιχεία εισόδου/ εξόδου πάνω από οτιδήποτε μέσα σε ένα δωμάτιο. Το RoomAlive χρησιμοποιεί πολλαπλές κάμερες βάθους (Kinect) και προβολείς χωρικής χαρτογράφησης για να μετατρέψει το δωμάτιο σε μία διαδραστική οθόνη, από τη οποία δεν υπάρχει διαφυγή.

Μία ομάδα από το Carnegie Mellon University επέκτεινε την ζώνη αλληλεπίδρασης με ένα smartwatch χωρίς να αυξήσει το μέγεθος του. Το project με την ονομασία Skin Buttons βασίζεται τη λειτουργία του σε μικροσκοπικούς projectors που προβάλουν διαδραστικά πλήκτρα στο δέρμα γύρω από την οθόνη του smartwatch. Τα τμήματα για τη κατασκευή των projectors κοστίζουν λιγότερο από $2 και μπορούν να αυξήσουν την ζωή της μπαταρίας της συσκευής, αναλαμβάνοντας μέρος των λειτουργιών της οθόνης.

Το FlexSense από το Εργαστήριο Μέσων Αλληλεπίδρασης της Αυστρίας, είναι ένα διαφανές φύλλο πλαστικού, του οποίου όμως οι ενσωματωμένοι πιεζοηλεκτρικοί αισθητήρες που σε συνδυασμό με πολύπλοκους αλγόριθμους μπορούν να ανιχνεύουν ακριβώς το σχήμα που έχει κάθε στιγμή. Αυτό σημαίνει ότι επιτρέπει την δημιουργία διάφορων διαδραστικών εφαρμογών, όπως στη περίπτωση που χρησιμοποιείται ως ένα φύλλο χαρτί (π.χ καθώς γυρνάτε τη γωνία μίας σελίδας, αποκαλύπτονται διάφορες πληροφορίες από κάτω) κ.ά.

Το Tracs (Transparency Control for See-Through Displays) κάνει αυτό που λέει και η ονομασία του, επιτρέποντας στον χρήστη να ελέγξει τη διαφάνεια στις see-through οθόνες του μέλλοντος.

To Teegi (Tangible ElectroEncephaloGraphy Interface, EEG) είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο με τη μορφή μίας κούκλας, που μπορεί και δείχνει με φυσικό και παραστικό τρόπο την εγκεφαλική δραστηριότητα του ιδιοκτήτη της (δεν χρειάζονται ρυθμίσεις προσανατολισμού κατά τη χρήση οθόνης).

Το HaptoMime, από το εργαστήριο Shinoda-Makino του Πανεπιστημίου του Τόκυο είναι μία ιδιαίτερα εντυπωσιακή συσκευή που χρησιμοποιώντας υπέρηχους μπορεί και δημιουργεί απτική ανάδραση στον αέρα, με αποτέλεσμα ο χρήστης να νιώθει ότι αγγίζει μία εικόνα που αιωρείται (ουσιαστικά η εικόνα προέρχεται από μία LCD που είναι κρυμμένη χρησιμοποιώντας ένα σύστημα με καθρέφτες). Η συσκευή θα μπορούσε να έχει εφαρμογή σε νοσοκομεία, ATM κ.ά.